Geschiedenis van paraplu en parasol

De geschiedenis van paraplu's is lang en bewogen. Vanaf de vroegste verschijningen van eenvoudig palmblad paraplu, lange tijd synoniem te zijn geweest voor rijkdom, tot de moderne tijd waarin het als algemeen item wordt beschouwd, slaagden paraplu's erin om op veel interessante manieren onze geschiedenis te doorkruisen. Vooruitgang in technologie, veranderende smaken en gebruik in religie allemaal stelden paraplu's in staat om te groeien en bloeien, en werd een van de belangrijkste manieren waarop we onszelf tegen regen beschermen. Bescherming tegen de zon met parasols en parasols langzaam vervaagd uit de mode, wat kan worden bijgedragen aan de stijgende populariteit van hoeden.

Parasols verschenen meer dan 3000 jaar geleden voor het eerst in het oude Egypte. Gemaakt om adel en royalty's te beschermen tegen zonlicht en hun levensstijl mogelijk te maken die een bleke huid vereiste, hebben Egyptenaren nooit een reden gevonden om hun parasols waterdicht te maken en paraplu's te maken. Deze uitvinding werd in plaats daarvan ontdekt in het China van de 11e eeuw voor Christus, waar de eerste leren paraplu's tegen een zeer hoge prijs werden verkocht en alleen door adel en royalty's werden gebruikt. De opkomst van paraplu's in China slaagde er niet in Europa te bereiken voordat er in het begin van het tweede millennium na Christus vaste handelsroutes waren ontstaan. Daarom breidde de Egyptische stijl van dure niet-waterdichte zonbeschermende parasols zich uit naar Griekenland en Rome, waar ze bijna uitsluitend door rijke vrouwen werden gebruikt. De mannelijke bevolking van Europa beschouwde paraplu's als een vrouwelijk product dat onder hen staat, en hun trots dwong hen om harde zon en regen te doorstaan ​​met hoeden en jassen.

De val van het Romeinse rijk bracht een einde aan de traditie van het dragen van paraplu's door rijke vrouwen. Een barre omgeving, gebrek aan voedsel, constante oorlogen, afbrokkelende economie, slechte persoonlijke hygiëne en gebrek aan technologische vooruitgang leidden allemaal tot 1000 jaar oude afwezigheid van parasols en parasols in Europa. Pas na het begin van de Renaissance in Italië, Frankrijk en Engeland kwamen kleine en dure vrouwelijke parasols weer in de mode (eind 16e eeuw), hoogstwaarschijnlijk beïnvloed door de verhalen en schilderijen van verre Aziatische landen die nu toegankelijk waren via handelsroutes over land. De traditie van vrouwelijk accessoire werd gehandhaafd tot het midden van de 18e eeuw, toen de beroemde Engelsman Jonas Hanway bij elke openbare verschijning een stevigere en mannelijkere paraplu begon te dragen. Drie decennia later wierpen zijn doorzettingsvermogen en koppigheid vruchten af, en de Engelse samenleving begon paraplu te accepteren als een algemeen accessoire dat door iedereen gedragen kan worden (wanneer het niet regende dwong hun mode hen om paraplu's niet aan het einde van het handvat te dragen, maar in het midden, met handvat naar de grond gedraaid). Deze trend wist zich al snel over heel Europa te verspreiden, en talloze uitvinders slaagden erin om het mechanische ontwerp te verbeteren en talloze soorten paraplu's die tot op de dag van vandaag in gebruik zijn.